Jak głębiej przeżyć TE WIELKANOCNE ŚWIĘTA

 Jak głębiej przeżyć TE WIELKANOCNE ŚWIĘTA

Narodowa kwarantanna. Jedni pracują za dwóch, inni zmuszeni zostali, by zostać w domu. Jak sobie radzę z tą sytuacją? Czy widzę pozytywną stronę, tego co się dzieje, czy tylko to, co trudne, ciemne? Co sprawia mi radość? Co należało by poprawić w relacji do najbliższych, w moich obowiązkach zawodowych, w przestrzeganiu ograniczeń?

Dla wielu łatwiej jest pójść do Kościoła na Mszę, aniżeli się pomodlić z rodziną, czy samemu nawiedzić Kościół, pójść na adorację. A tam czeka na Ciebie, Zbawiciel, Lekarz, który leczy wszelkie choroby i słabości… Co zmieniło się w Twoim życiu modlitwy? Czy przełamałeś się już do modlitwy rodzinnej? Do codziennej lektury duchowej… Pisma Świętego, czy masz wreszcie czas, by odmówić Różaniec…? Czy wgrałeś sobie na smartfona Pismo Św. Katechizm…? Jak udaje Ci się Komunia Duchowa? Co możesz ulepszyć, by pełniej uczestniczyć we Mszach Internetowych? Co możecie zrobić jako rodzina?

Wielkie rzeczy dzieją się w ciszy, jak ziarno, które wpadłszy w ziemię obumiera. Tylko wtedy może wydać plon stokrotny. …Korzystamy z mediów, pełne są nasze skrzynki wiadomości… ale czy nie zagłuszamy głosu Boga i tego, co On chce nam przez to wszystko powiedzieć? Czy zadajemy sobie to pytanie?

To prawda, że nadchodzące święta będą wyjątkowe, jak wyjątkowy jest cały ten czas… Jak sobie wyobrażasz bliższe przygotowanie do tych świąt, jak chcecie je spędzić jako rodzina? O tym warto porozmawiać. Warto razem zaplanować nie tylko sprawy kulinarne, ale przede wszystkim czas na rodzinny udział we internetowej liturgii, przy Sanktuarium domowym i zapalonej świecy… Może też być tak, że nie będzie możliwości skorzystania z Sakramentu Pokuty. Więc zróbmy solidny Rachunek sumienia i wzbudźmy doskonały żal za grzechy i kolejne postanowienie. W duchu zadośćuczynienia, starajmy się bez szemrania podjąć wszystkie obowiązki domowe i zawodowe wynikające z ograniczeń kwarantanny.

Koronawirus pokazuje nam, że życie nie jest pewnikiem, ani dla starszych, ani dla młodych. W tym świetle pomyśl: Z kim należało by się pogodzić, do kogo napisać, zadzwonić? Co należałoby koniecznie uporządkować, wyjaśnić, gdyby przyszło mi pożegnać ten świat? Jaki pozostawił byś duchowy testament?

o. Romuald Kszuk