Z pomocą Maryi chcemy ratować nasze dziedzictwo

FRAGEMNT PRZEMÓWIENIA O. J. KENTENICHA W SANKTUARIUM-COENACULUM W BELLAVISTA – 31 MAJA 1949, ZESZYTY SZENSZTACKIE, Zeszyt 1

© Copy right Hanna Grabowska

Wezwanie do pracy ratowniczej

(13) Widzimy cywilizację Zachodnią upadającą w ruiny i wierzymy, że stąd jesteśmy powołani do pracy ratowniczej, ocalającej, do budowania i rozwoju. Wierzymy, że musimy ofiarować się jako narzędzia, aby skierować nurt powrotny do krajów, od których tutejsze narody niegdyś otrzymały swoją kulturę, od których także i my bardzo wiele otrzymaliśmy…

Dawid i Goliat

(14) Zdobywamy się na odwagę, aby ze św. Pawłem powiedzieć: „Non possum non praedicare“ – „Biada mi, gdybym nie głosił Ewangelii!“ (por. 1Kor 9,16). Możecie zrozumieć, jak wielka jest nasza bezradność wobec tak ogromnego zadania. Czujemy się jak Dawid, który występuje przeciw Goliatowi (1Sam 17). Myślę o skoku śmierci, który wykonałem w 1942r. i jestem świadomy, że on powtarza się i tym razem. Gdybyśmy nie mogli liczyć na pomoc ze strony Matki Bożej, to nigdy nie odważylibyśmy się na zrobienie tego wzbudzającego wątpliwości kroku.

Matka Boża szuka narzędzi

(15) Z drugiej strony, o ile jestem dobrze rozumiany, myślę, że mogę dodać: Nie tylko ja, nie tylko my, lecz także Matka Boża jest bezradna wobec tej sytuacji. Ona jest wprawdzie wstawienniczą wszechmocą przy tronie Boga, lecz także zgodnie z planem Wiecznej Miłości jest zależna od ochoczych i uległych ludzi jako Jej narzędzi. W Akcie Założycielskim przejęła jako swoje zadanie, aby z naszego sanktuarium objawić się w Niemczech w szczególny sposób jako Przezwyciężyni kolektywistycznych herezji. Z tego powodu – mówiąc po ludzku – szuka Ona z wielką tęsknotą narzędzi, które dobrowolnie pomogłyby wykonać Jej to zadanie.

(16) Cóż nam pozostaje innego jak w duchu naszego poświęcenia stanąć bez zastrzeżeń do Jej dyspozycji i w ten sposób odpowiedzieć na Jej życzenie, oddać się Jej na nowo i powierzyć odpowiedzialność za to wielkie dzieło, dla którego – w zależności od Niej i w interesie Jej posłannictwa – możemy wspólnie pracować, cierpieć, ponosić ofiary, i za które możemy modlić się.

… Matka Boża jest bezradna. Ona nie może zrobić tego sama. To jest dla nas zaszczytem, że możemy Jej pomagać…

Prośba o tchnienie Ducha Świętego

Maryjo wyczekująca pośród grona Apostołów,

uproś nam tchnienie Ducha Świętego

przemieniającego nas słabych ludzi

na mocne członki Kościoła – Mistycznego Ciała Chrystusa.

Otwórz nasze dusze na działanie Ducha Świętego,

Ducha odnawiającego oblicze ziemi.

Duchu św. Ty jesteś duszą mojej duszy.

Wielbię Cię w najgłębszej pokorze i proszę:

Oświecaj mnie i wzmacniaj, prowadź, bądź mi pociechą.

Odsłoń mi Twoje zamiary wobec mnie

O ile to odpowiada odwiecznym planom Boga Ojca.

Daj mi poznać, czego żąda ode mnie odwieczna miłość,

Daj mi poznać, co mam czynić,

daj mi poznać co mam wycierpieć,

Jakie krzyże mam w cichości i pokorze przyjąć i cierpliwie znosić.

Duchu święty, pozwól mi rozpoznać wolę Twoją i wolę Ojca,

Gdyż całe moje życie winno być trwałym, nieustannym potwierdzeniem

Wszystkich życzeń i pragnień najlepszego Ojca w Niebie. Amen                                       

                                                                                     J.Kentenich