NOWENNA DO DUCHA ŚWIĘTEGO 2020
NOWY ETAP EWANGELIZACJI
WPROWADZENIE
Pierwowzorem nowenny jest modlitewne oczekiwanie apostołów, uczniów Jezusa z Maryją w Wieczerniku na zesłanie Ducha Świętego po Wniebowstąpieniu Jezusa, jak to opisują Dzieje Apostolskie: „Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa i braćmi Jego (Dz 1, 14). Stąd wywodzi się starożytna tradycja modlitwy przez dziewięć dni między Wniebowstąpieniem Pańskim a Niedzielą Zesłania Ducha Świętego. Nowenny służą wewnętrznemu przygotowaniu na ważne święta i wydarzenia, by otworzyć się w szczególny sposób na Boże działanie oraz je upraszać.
Czas Kościoła rozpoczął się wraz z „przyjściem Pocieszyciela”, czyli zesłaniem Ducha Świętego. Soborowa Konstytucja dogmatyczna o Kościele „Lumen gentium“ mówi o tym wydarzeniu i równocześnie świadczy, że ten czas – czas Kościoła — trwa. Konstytucja jest przeniknięta prawdą o Duchu Świętym jako duszy Kościoła. Konstytucja duszpasterska „Gaudium et spes“ natomiast tak naucza: „Wspólnota (uczniów Chrystusowych) składa się z ludzi, którzy zespoleni w Chrystusie prowadzeni są przez Ducha Świętego w swym pielgrzymowaniu do Królestwa Ojca i przyjęli orędzie zbawienia, aby przedstawiać je wszystkim. Z tego powodu czuje się ona naprawdę ściśle złączona z rodzajem ludzkim i jego historią”. Sobór podkreśla: „Duch Święty mieszka w Kościele, a także w sercach wiernych, jak w świątyni (por. 1 Kor 3, 16; 6, 19); w nich przemawia i daje świadectwo przybrania za synów (por. Ga 4, 6; Rz 8, 15-16. 26). Mocą Ewangelii utrzymuje Kościół w ciągłej młodości, ustawicznie go odnawia i do doskonałego zjednoczenia z Oblubieńcem prowadzi”.
o. Józef Kentenich mówił o Duchu Świętym, że jest duszą Kościoła, że potrzebujemy Go do budowania Królestwa Bożego, które nie jest organizacją, ale organizmem, a jego duszą jest Duch Boży (1934). Sytuację Kościoła opisywał często obrazem sytuacji Wieczernika: ducha wspólnoty, ducha modlitwy, ducha maryjnego. Ojciec Kentenich niestrudzenie przypominał, abyśmy otwierali się na Ducha Bożego i starali się rozpoznać Jego działanie w Kościele i w świecie. W duchowości o. Kentenicha słyszymy wezwanie: “Veni, Sancte Spiritus“– „Przybądź, Duchu Święty“. To wołanie może stać się również naszą modlitwą za Kościół.
W tym roku Uroczystość Zesłania Ducha Świętego zbiega się z datą 31 maja. Rodzina Szensztacka biegnie myślą do Bellavista/Chile; jest to dzień trzeciego kamienia milowego, który nasz Założyciel określił jako „stanie w Bożej mocy”. 31 maja 1949 to kamień milowy naszego posłannictwa, tworzenia kultury organicznego myślenia, miłowania i życia. „Nie wiemy, jak będzie wyglądał świat i nasze życie po koronawirusie – ale będzie inaczej. My wierzymy, że Maryja w formowaniu tego nowego „świata po” ma swoje zadanie. Nowa mentalność i nowy organiczny oraz solidarny styl życia musza charakteryzować tę „nową normalność”. Dlatego koronujemy Maryję, na Królową posłannictwa i oddajemy się Jej jako sprzymierzeńcy i narzędzia do Jej dyspozycji dla Jej zadania.” (Przesłanie Prezydium Generalnego Ruchu Szensztackiego, 1 maja 2020).
Papież Franciszek podaje „Papieski plan na zmartwychwstanie po pandemii”. Dzieli się w nim nadzieją i oczekiwaniem zmian, jakie może wywołać wspólne doświadczenie epidemii. „Jeśli jest choćby jedna rzecz, której mogliśmy nauczyć się podczas trwania pandemii to, to że nikt nie może uratować się sam, o własnych siłach. (…) To tchnienie Ducha, które otwiera horyzonty, budzi kreatywność oraz odnawia nas w braterskiej wspólnocie (…). Jest to właściwy czas, aby zachęcić do nowej wyobraźni, z realizmem, który jedynie Ewangelia może nam ofiarować. Duch, który nie daje się zamknąć, ani zinstrumentalizować poprzez istniejące i przestarzałe schematy, sposoby i struktury proponuje, byśmy utworzyli wspólnie ruch zdolny „uczynić wszystko nowym” (Ap 21, 5).” (Papieski plan).
Tegoroczna nowenna może być pomocą w naszej sytuacji i odpowiada na wezwanie Papieża Franciszka w Adhortacji Apostolskiej „Evangelii gaudium – Radość Ewangelii“ do nowego etapu ewangelizacji. Z zapałem zaprasza nas Papież Franciszek do tego nowego etapu ewangelizacji. Jednak etap ten nie pojawia się sam. Do niego potrzeba zmiany mentalności w nas samych i w Kościele, którego dokonać może i chce Duch Święty współpracując z nami.
Nowenna ta podąża za impulsami z „Evangelii gaudium“ i pragnie je pogłębić. Może być ona oparciem do codziennej modlitwy podczas tych dziewięciu dni przed Uroczystością Zesłania Ducha Świętego, ale może być też pomocna w innym czasie. Pomocą mogą służyć różne modlitwy i impulsy do Ducha Świętego, które sami znamy. Pozostańmy przy impulsie dnia tak długo, aż łaska tego dnia przemieni trochę nasze serce.
Swoją osobistą nowennę do Ducha Świętego każdy może dowolnie kształtować. Następujące elementy mogą służyć pomocą.
-
Początek: zapalenie świecy, znak krzyża, krótka modlitwa i pieśń.
-
Medytacja poszczególnych tekstów z dnia.
-
Modlitwa w intencjach tego dnia za nas, za Kościół, za określone grupy, ludzi, sytuacje.
-
Stałe zakończenie np. Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo, Chwała Ojcu…, sekwencja do Ducha Świętego lub osobista modlitwa, pieśń.
Ta nowenna do Ducha Świętego może dawać nam impulsy modlitewne także w ciągu roku i tak prowadzić nas do pogłębionego życia z Duchem Świętym w Kościele.
Przybądź, Duchu Święty i zdziałaj nowy etap ewangelizacji w Kościele. Spraw, abym z radością dał ku temu mój wkład i nim żył. Amen.
Maryjo,
wyczekująca pośród grona Apostołów,
uproś nam tchnienie Ducha Świętego,
przemieniającego nas słabych ludzi
na mocne członki Kościoła – Mistycznego Ciała Chrystusa.
Otwórz nasze dusze na działanie
Ducha Świętego,
Ducha odnawiającego oblicze ziemi.
Duchu Święty, Ty jesteś duszą mojej duszy,
adoruję Cie w najgłębszej pokorze,
oświecaj mnie i wzmacniaj,
prowadź mnie, bądź moją pociechą.
Odsłoń mi Twoje zamiary wobec mnie,
o ile to odpowiada odwiecznym planom
Boga Ojca.
Daj mi rozpoznać, czego ode mnie żąda
odwieczna Miłość.
Daj mi poznać, co mam czynić.
Daj mi poznać, co mam wycierpieć.
Ukaż mi, jakie krzyże mam w cichości
i pokorze przyjąć i znosić cierpliwie.
O Duchu Święty, pozwól mi rozpoznać
wolę Twoją i wolę Ojca, gdyż całe moje
dalsze życie winno być trwałym,
nieustannym potwierdzeniem wszystkich
życzeń i pragnień najlepszego Ojca w niebie.
Amen.
(o. J. Kentenich)
