Wierzę, że mój wkład się liczy
Dzień 6
Słowo z Aktu Założycielskiego
„Zapał ogarnął wasze serca. Mój plan uczyniliście swoim. Z całym spokojem składam więc go i jego wypełnienie w wasze ręce”.
Impuls z życia
W piosence ” Iskra Duszy”[1] padają słowa: ” Świeć dalej, mała iskierko duszy, bo twoje światło świeci daleko w ciemnej nocy! Stańcie się ogniem, który rozgrzewa serca i rozświetla je blaskiem, bo przez was Bóg przemienia świat!”
Iskra, która przeskoczyła z serca ojca duchownego na chłopców 18 października 1914 roku, zapaliła ogień, który płonie do dziś. Niezliczone serca są rozpalane na nowo przez Przymierze Miłości z Maryją.
João Luiz Pozzobon, diakon, mąż i ojciec siedmiorga dzieci, stał się inicjatorem Apostolatu Pielgrzymującej Matki Bożej z Szensztatu, który z Brazylii rozprzestrzenił się na cały świat. Kochał MTA, sanktuarium i ojca Kentenicha. W 1950 r. został poproszony przez jedną z Sióstr Maryi, aby wraz z młodzieżą towarzyszył dużemu obrazowi Matki Trzykroć Przedziwnej z Szensztatu podczas 3-miesięcznej akcji misyjnej. João Pozzobon przyjął to zadanie i pozostał mu wierny aż do śmierci – przez 35 lat.
Ogień, który w nim płonął, sprawił, że dostrzegł tęsknotę za spotkaniem z Bogiem w ludziach mu bliskich i dalekich. Jego odpowiedź, jego wkłady do skarbca łask przybierają bardzo konkretną formę. Przemierza ponad 140 tys. km z wizerunkiem pielgrzymującej Matki na ramieniu, zanosząc Matkę Bożą do domów, szpitali, szkół i więzień. To, co go przynagla, podsumowuje w prostych słowach: „Matka Najświętsza powierzyła mi siebie. To ode mnie zależy, czy jej nie zawiodę”.
We wszystkich miejscach, dokąd zmierza promuje przywiązanie do Maryi i modlitwę wspólnotową, zwłaszcza modlitwę różańcową. Pewnego ranka, w drodze na codzienną mszę, w gęstej mgle zostaje potrącony przez ciężarówkę. Kilka dni wcześniej ofiaruję swoje życie, aby Apostolat Pielgrzymującej Matki Bożej stał się inicjatywą międzynarodową.
Wierzę, że mój wkład się liczy
Gdzie widzę działanie Boga przeze mnie, patrząc wstecz na dzisiejszy dzień lub na dłuższy okres czasu? Jaki ogień entuzjazmu dla Szensztatu płonie we mnie? Czy ktoś w moim otoczeniu czeka, aby zostać oświecony światłem, które Bóg zapalił w moim sanktuarium serca?
Codzienna modlitwa na zakończenie
Kochana Trzykroć Przedziwna Matko i Zwycięska Królowo Szensztatu.
W cieniu sanktuarium powstała nasza światowa Rodzina. Wraz z naszym Założycielem,
Ojcem Kentenichem, wierzymy, że 18 października 1914 roku osiedliłaś się tu w szczególny sposób i dokonujesz cudów łaski. W przymierzu miłości wiemy, że jesteśmy połączeni ponad granicami krajów i kontynentów i oddajemy się do Twojej służby.
„Wszyscy, którzy do tego miejsca przybywają, aby się w nim modlić, powinni doświadczyć wielkości Maryi, stwierdzając: „Dobrze nam tu być. Zbudujemy tu trzy przybytki”. Tutaj powinno być nasze ulubione miejsce!”. (…) Kto zna przeszłość naszego zgromadzenia, temu nie będzie trudno uwierzyć, że Opatrzność Boża ma wobec niego jeszcze jakieś szczególne plany”. (Akt założycielski)
Razem pragniemy słuchać Boga.
Razem pragniemy wykorzystać każdą okazję, aby właściwie ocenić wyzwania związane z wielkimi procesami zmian zachodzącymi w świecie i Kościele.
Razem świadomie wnosimy dziś nasz wkład do kapitału łask i polecamy Ci wszystkich ludzi, których nosimy w naszych sercach.
Razem, zgromadzeni wokół Ciebie, prosimy o Ducha Świętego, który niech nas prowadzi we wszystkich sprawach.
Razem oddajemy się podstawowym założeniom przymierza miłości:
Wierzę w mój ideał osobisty
Bądź moją gwiazdą przewodnią, która pomoże mi uchwycić ideał mojego życia i podążać za nim.
Wierzę, że mogę się wzrastać
Bądź moim przewodnikiem, wskazując mi kolejny krok w moim osobistym rozwoju.
Wierzę, że Bóg działa w moim życiu
Bądź moim obserwatorem, który pomoże mi rozpoznać i odpowiedzieć na Boże działanie
w moim życiu.
Wierzę, że mój wkład się liczy
Bądź dla mnie wzorem do naśladowania w moich działaniach, abym mógł wnieść swój wkład na tam, gdzie ma to znaczenie.
Wierzę w twój charyzmat
Bądź kochającą Matką, która pozwala nam rozpoznać w innych brata i siostrę, aby powstała między nami promieniująca atmosfera pełna zaufania.
Niech wszystkie Szensztackie sanktuaria będą miejscami Bożej łaski. Daj nam dom, dokonaj przemiany i poślij nas.
W ramach przygotowań do dnia przymierza – 18.10. oddajemy się na nowo do dyspozycji naszej Trzykroć Przedziwnej Matce i Zwycięskiej Królowej:
Królowo moja i Matko moja …
[1] Liedautorin: Anna Haas und Sr. M. Felisia Leibrecht
